§55. Zachowanie się spółgłosek dźwięcznych w fonetyce między wyrazowej i śródwyrazowej.  

Konsonantyzm.   §14. Klasyfikacja spółgłosek.   Wszystkie spółgłoski języka ukraińskiego można podzielić ze stanowiska artykulacyjnego w następujący sposób:   I. Ze względu na główne narządy artykulacyjne dzielą się one na trzy podstawowe grupy: wargowe, językowe i krtaniowe, w których, według miejsca artykulacji dają się odróżnić następu­jące klasy:   A. Wargowe:   a) dwuwargowe: p, b, φ, w, m,  

§54. Ogólne uwagi o t. z w. »sandhi«.  

§ 17. f, φ.   1. f, bezdźwięczny odpowiednik wargowo-zębowego v, nie różni się sposobem artykulacji od f w języku polskim i rosyjskim i jest właściwie dźwiękiem obcym ukraińskiemu systemowi konsonantycznemu. Formuła analityczna: α 2d.  

§ 16. v, w, ṷ.  

A. Spółgłoski wargowe.   § 15. p, b, m.   Artykulacja og.-ukr. zwartych dwuwargowych p, b i dwu- wargowej półotwartej głoski nosowej m w pozycji niezależnej, np. w połączeniach pa ba ma, jest taka sama jak w języku polskim i rosyjskim. Natomiast znacznie odmiennie przedstawia się sposób wymowy ukraińskich spółgłosek wargowych szczelinowych i zasiąg używania ich poszczególnych odmian.   ======================= [s.52]  

§ 13. Pół samogłoski i̭ ṷ.   Głoski i̭, ṷ zajmują pośrednie miejsce pomiędzy samogłoskami i spółgłoskami. Pod względem artykulacyjnym są one właściwie samogłoskami, ze względu zaś na ich charakter funkcyjny w stosunku do zgłoski zaliczane bywają do spółgłosek.  

В. Samogłoski okrągłe.   § 10. u ů u̇ ü.   Typowe, niezależne u w mojej, jak i wogóle w mowie warstw wykształconych, jest samogłoską wysoką szeregu tylnego, okrągłą.  

Polska Akademja Umiejętności. Prace Komisji językowej № 19. W Krakowie 1932

§4. Krótka charakterystyka systemu fonetycznego.   Ukraiński system fonetyczny jako całość posiada cały szereg charakterystycznych swoistych właściwości, przyzwyczajeń i dążno­ści, któremi odróżnia się od układów głoskowych języka rosyj­skiego, polskiego i innych. Do ważniejszych takich właściwości należą: