Tramwaj parowy. Za inicjatywą radnego Gołąba odbyło się 20. bm. na Łyczakowie dość liczne zebranie właścicieli realności, po większej części takich, którzy zaagitowani poprzednio drukowaną odezwą trzech zwolenników tramwaju konnego, wnieśli byli do magistratu protest przeciwko prowadzeniu tramwaju parowego Łyczakowem do Winnik. Pp. Gołąb i Kochanowski objaśnili ich o wszystkich warunkach i okolicznościach, uspokajając co do wznieconych sztucznie obaw i wątpliwości o trzęsieniu domów, zadymiania ścian, hurkocie, gwizdaniu, dzwonieniu i innych okropnościach. W krajach zachodniej Europy nie masz już prawie miasta znaczniejszego, któreby nie miało tramwaju parowego po daleko węższych niż u nas ulicach. Opalanie lokomotyw odbywa się koksem, więc bez dymu prawie. Lokomotywa idzie spokojnie i gładko, zaopatrzona takimi hamulcami, że na miejscu w jednej chwili może być wstrzymaną. Sygnały dają się dzwonkiem bardzo skromnym. Wczoraj komisja oględzinowa przeszła cała ulicę Łyczakowską od placu Cłowego do rogatki pod przewodnictwem radcy namiestnictwa Morawetza. Wjazd na ulicę Łyczakowską przy tym placu będzie zaokrąglony zniesieniem szkaradnego muru magazynów tytoniowych. Kilkunastu właścicieli domów uczestniczyło w oględzinach i przekonało się, że przyszły tramwaj wcale nie będzie tamował zwykłej wozowej komunikacji, a przyczyni się wielce do podniesienia wartości gruntów i domów tamtejszych.
Sprawa kominiarska we Lwowie. W skutek strajku ostatniego pozostało bez chleba 10 towarzyszy, prawie samych żonatych i dzielnych. Przed strajkiem byli oni wszyscy zajęci i należą do rzędu tych, co doskonale rozumieją swój zawód. Lwów potrzebuje ich rąk, a nawet mógłby więcej ludzi zatrudnić. Skoro jednak na przeszkodzie temu stanął upor cechowy majstrów, przeto w interesie bezpieczeństwa miasta byłoby rzeczą bardzo stosowną, aby to grono czeladzi zawarło spółkę, i na odpowiedzialność przynajmniej 2 z pośród siebie uzyskało koncesję do prowadzenia kominiarstwa. Czternastu majstrów na Lwów. liczący 3760 domów mieszkalnych, jest stanowczo za mało, i sprawiedliwie postępując trzeba pomnożyć ilość koncesyj.
Używanie krajowych fabrykatów i materjałów. Minister handlu bar. Bacguehem wystosował do wszystkich zarządów austrjackich koleji żelaznych następujący okólnik, odnoszący się do używania krajowych fabrykatów i materjałów, w szczególności krajowego cementu przy robotach budowlanych na linjach kolejowych:
"Jedna krajowa fabryka cementu wniosła do ministerstwa handlu za pośrednictwem austr. Izby handlowo-przemysłowej podanie, wskazujące na istniejące za granicą przepisy, według których przy wszystkich budowach publicznych lub stojących pod nadzorem państwowym wszelkie potrzebne materjały należy w kraju zakupywać, i wyrażające życzenie, poparte przez wymienioną Izbę handlowo-przemysłową, ażeby i w kraju przy budowach podobnie postępowano i dawano piewszeństwo krajowym fabrykom cementu przed zagranicznemi. Ponieważ ministerstwo handlu przyszło do przekonania po zrobionych dochodzeniach, że potrzeba używania zagranicznego cementu ze względów technicznych nie jest niezbędną, zwróciło uwagę zarządów kolejowych na tę okoliczność i wydało zarządzenie, ażeby w interesie krajowego przemysłu przy wszystkich budowach o ile możności dawano pierwszeństwo cementom krajowym, a w ogóle krajowym fabrykatom i materjałom."
W pierwszej linji przykład to godny dla wszystkich gmin naszych.