DWAJ PRZYJACIELE.     – Et, co to wam kumie mówić o przyjaźni. Przyjaciele, przyjaciele! A ja wam nie wiem co w zakład postawię, że na świecie niema ani prawdziwej przyjaźni, ani przyjaciół prawdziwych. Nazwijcie mię, jak chcecie, gadajcie, co się wam żywnie podoba – ja swoje powtarzać będę! Bo i cóż to przyjaciel? Czy znajdzie się taki, coby was wspomógł w biedzie, w nieszczęściu poratował. Ot, jeżeli chcecie, to ja wam zaraz opowiem historyę, żebyście się przekonali, jak to dzisiaj nie warto liczyć na przyjaciela!  

Виголошена на засіданю cоймовім дня 15 (27) вересня при мотивованю внесеня в праві руских шкіл середних і народних в рускій части Галичини.  

Proszę bynajmniej nie myśleć sobie, że opo­wiadam coś zmyślonego, albo że napis w tytule tej powiastki jest jakąkolwiek metaforą. Nie, roz­chodzi się tu naprawdę o ołówek, i to nie o cały, ale o kawałek, ot tak, dajmy na to, na trzy cale długi. Zresztą, gdy kto powie, że pół­czwarta cala, to także nie pójdę z nim sądzić się do wójta. Ale to wiem dobrze, że czterech cali w długości nie miał. Mógłbym to, jak mówią prawnicy, «stwierdzić główną przysięgą», albo jak mówią mieszkańcy naszej wioski Jasienicy «zakląć się na czem świat stoi».

(zimowa opowieść).                                Zwei Seelen leben, ach, in meiner Brust!                                       J. W. GOETHE  

Pod takim tytułem zaczęło wychodzić nowe czasopismo ruskie, które o ile widzimy z wyszłego właśnie nr. 1. ma być organem młodej i postępowej partji ruskiej. Towarysz wychodzi w formie książkowej; pierwszy nu­mer jest to wcale pokaźna broszura o przeszło 7 arkuszach objętości, stanowi dla siebie osobną całość i jest do nabycia po cenie 50 ct. Jako redaktor odpowiedzial­ny podpisany jest p. St. Kozłowski.

Czasopisma ruskiego „Towarysz“ nr. 1. skon­fiskowany w Lipcu przez policję z powodu niektórych nieformalności, teraz dopiero, po przeprowadzeniu po­stępowania sądowego został uwolniony z kwarantany i wkrótce rozesłany będzie na prowincję.   [Kurjer lwowski, 1888. Nr. 269, 27 Września, S. 5]

OBRAZEK GALICYJSKI  

I.