Żyjemy w epoce, w której teatr stał się wielce doniosłym czynnikiem społecznym, co więcej działalność nasza literacka wchodzi w nową fazę i przyrodzonym biegiem rozwija się w kierunku dramatycznym o wiele więcej, aniżeli w bardzo niedawnej przeszłości. Widowiska sceniczne są dziś potrzebą dla inteligencji naszej, a z drugiej strony duch czasu popycha piszących do produkcji dramatycznej nawet wbrew nieprzyjaznym okolicznościom. Pisarze dramatyczni mnożą się niby grzyby po deszczu i mnożyć się będą ku podziwowi i rozpaczy tych, co pragnęliby utrzymać się przy monopolu w owym fachu.