◦ ◦ ◦ ◦ ◦ ◦ ◦

Ze sztabu naczelnego wodza.
Oficjalnie, 20. III./2. IV.
Na froncie Niemna wojska nasze po zaciętej walce nocnej 19. III./1. IV. w dalszym dągu ofenzywy odparły Niemców i zadawszy im wielkie straty podeszły do ich pozycji na wschód od Pilwiszek, Marjampola, Kalwarji, Suwalek i Augustowa.
W Karpatach 18./31. III. i w nocy na 19. III./1. IV. nasza ofenzywa postępowała z powodzeniem, przyczem nasz sukces koncentrował się głównie na froncie od Woli Michowej do kierunku Użokskiego, pokonywując lodem pokryte zbocza pod silnym ogniem wojsk austrjackich. Nasze wojska opanowały, po długiej walce na bagnety, szereg ważnych wzniesień i prawie wszystkie szczyty grzbietu Połonny, leżącego na północ od wsi Wetlina i Berehi górne; na tem grzbiecie jeden z naszych Świetnych pułków wziął w boju bardzo silny fort nieprzyjacielski, otoczony dwoma rzędami przeszków z drutu kolczastego i zasieków. Szereg kontrataków wojsk austriackich w rejonie na zachód od drogi koieji żelaznej Humenne-Mezö Laborcz, wykonanych przez nowe nadeszłe siły, odparto z wielkiemi stratami dla nieprzyjaciela. W rejonie Koziowej wysadzono podkop minowy przeciwnika pod jego okopem, poczem nasze wojska wyparły przeciwnik, zajęły okop.
Z uzupełniających doniesień okazuje się, że w kierunku Chocimia 17./30. III. operowały przeciw nam oddziały 42. dywizji honwedów. Liczba wziętych tutaj przez nas jeńców przewyższa 30 oficerów i 2000 żołnierzy.