z dnia 20 maja (2 czerwca) 1915 r., nr. 37.
Urzędowo, d. 20. maja 1915 r. Nr. 37.
W celu zapobieżenia przedostawaniu się do miejsc dyzlokacji bojowych oddziałów wojskowych szpiegów nieprzyjacielskich, Wódz Naczelny rozkazał zastosować następujące środki:
1) Zabronić przyjazdu do Kowna, Grodna, Warszawy, Siedlec, Brześcia Litewskiego, Lublina, Chełma, Iwangrodu i Lwowa wszystkim osobom nie posiadającym specjalnego pozwolenia sztabu okręgu na teatrze działań wojennych, łub sztabu okręgu wewnętrznego, iż ze strony odpowiedniego okręgu niema przeszkód dla przyjazdu danej osoby do wymienionych miejscowości. W pozwoleniach tych powinno być wyszczególnione, iż dana osoba uznana została za prawomyślną i udaje się do jednego z wyżej wskazanych punktów w takim to celu, z wymieniem zamieszkałej w owej miejscowości osoby lub instytucji, z którą przyjeżdżający ma coś do załatwienia. Pozwolenia te zdatne są na jeden przejazd i mają być odbierane przy wysiadaniu na miejscu przez władze żandarmskie dla okazania odpowiednim komendantom wojskowym.
2) W obrębie dyzlokacji oddziałów wojskowych, sztabów dywizji i korpusów wzbroniona jest wszelka jazda i komunikacja osób prywatnych na samochodach, motocyklach i rowerach bez specjalnego pozwolenia, opatrzonego podpisami miejscowej władzy żandarmskiej, lub komendanta kwatery sztabowej, korpusu lub armji, z dołączeniem fotografji właściciela maszyny. Osobom, któreby wykroczyły przeciwko powyższemu żądaniu, maszyny będą konfiskowane.
3) W obrębie dyzlokacji bojowych oddziałów wojskowych do miejsc pobytu sztabów korpusów włącznie, we wszystkich wsiach i miastach, gdzie znajdują sie wojska i sztaby, zabrania sie wychodzić na ulice od zmroku do świtu. Okna budynków zwrócone w stronę przeciwnika powinny być z chwilą zapalenia światła obowiązkowo zasłaniane ciemnemi roletami lub okiennicami.
4) Osoby winne wykroczenia przeciwko niniejszym przepisom obowiązującym karane będą w drodze administracyjnej wiezieniem lub twierdzą do trzech miesięcy, lub grzywną do 3.000 rb., przyczem, niezależnie od tego, bedą obowiązkowo deportowane na cały czas wojny poza obręb teatru działań wojennych.
5) Wszystkie zamieszkałe w wymienionych w punkcie 1. miastach osoby, które do 1-go lipca 1914 r. nie należały do stałej ludności miejscowej, nie będące na służbie państwowej i nie mające określonego zajęcia lub bezpośredniej styczności z wojskami lub instytucjami wojskowemi, podpadają pod rozporządzenie zawarte w punkcie 1., wobec czego w ciągu dni dziesięciu obowiązane są przedstawić pozwolenie odpowiedniego sztabu, lub wyjechać poza obręb strefy, do której zakaz stosuje się, wskazanej w punkcie 2.
6) Rozporządzenie zawarte w punkcie 3. wprowadzić w życie niezwłocznie po otrzymaniu niniejszych przepisów, zawarte zaś w punktach 1. i 2. — po upływie dni 10. tj. 30. maja. (12 czerwca).
Podpisał: naczelnik sztabu Naczelnego Wodza, generał piechoty Januszkiewicz.
