Przez ubiegło dwa dni bawjłą we Lwowie specjalna komisja ministerjalna celem zwiedzenia tutejszych urządzeń sanitarnych. Skład komisji stanowili referent sanitarny w ministerstwie sprąw wewnętrznych Haberler, st. lekarz powiatowy przy ministerstwie dr. Tauber, protomedyk dr. Lachowicz, reprezentant 2 armji doc. dr. Moldavan, inspektor sanitarny przy Wydziale krajowym p. Lipski, inspektor sanitarny dr. Tyszkowski z ramienia miasta, prof. dr. Wiczkowski, oraz dr. Selzer Marcin, komendant uzdrowiska w Holosku wielkiem.
Komisja wiedeńska przybyła do Lwowa w celach informacyjnych, w jakiem stadium znajduje się akcja zwalczania gruźlicy, oraz obmyślenia planów celem należytego rozwoju tej akcji na przyszłość. Komisja zwiedziła już kilka miejscowości w kraju, gdzie mają powstać przy szpitalach uzdrowiska dla piersiowo chorych, oraz poradnie i dyspensatorja.
Komisja przybywszy do znanego uzdrowiska w Hołosku wielkiein, rozszerzonego znacznie w ostatnich czasach staraniem wojskowości, zwiedzila ję szczegółowo, wdrażając się z uznaniem o urządzeniach. Informacji udzielali gościom prof. dr. Wiczkowski i dr. Selzer.
W dalszym ciągu zwiedzano zakład odczyszczania na placu Bema, który w czasach epidemji chorób zakaźnych oddawał nieocenione usługi.
W końcu udano się do gmachu szpitala powszechnego, gdzie oprowadzał komisję dyrektor dr. Starzewski. Tu zainteresowała się komisja oddziałem chorób skórnych, na którym od dłuższego czasu panuje przepełnienie. Po szczegółowem zwiedzeniu uznano konieczność możliwie najrychlejszego załatwienia tej piekącej sprawy, zarząd szpitala bowiem stanął wobec faktu niemożności dalszego przyjmowania chorych. O ile w czasach normalnych oddział chorób wenerycznych żeński liczył 70 łóżek, dziś mieści się tam 250 chorych, nie licząc już 50 chorych, umieszczonych w klinice dermatologicznej, co czyni razem z chorymi na oddziale męskim około 350 osób. Jest to liczba niebywale wysoka, dotąd w historji szpitalnictwa naszego nieznana. Wielką rolę odgrywa tu liczny napływ chorych z prowincji. Okazuje się tędy potrzebą natychmiastowego rozszerzenia tego oddziału, co ma w najbliższej przyszłości nastąpić kosztem niektórych objektów szkoły św. Antonjego. Po skończonem zwiedzaniu referent sąnitarny Haberler przyrzekł sprawą się zająć, przyczem zakreślono w głównych zarysach plany pryszłej walki i tą chorobą.
